دنیایی که در آن زندگی میکنیم مملو از ناشناخته ها و پیچیدگی‌هاست و دانش بشر به او کمک می کند تادامنه وسیعتری از شناخته ها را ببیند و به شناخت آن همت گمارد. انسان پژوهشگر، نسبت به همه پدیدههای پیرامون خود کنجکاو است و از میان صدها حدس گمان، پاسخ صحیح سوال خود را به روش علمی یافته و از طریق منطق علمی میپذیرد. پژوهشگر سعی میکند در مورد پدیدهای خاص، کنش و واکنش عوامل مختلف را بر یکدیگر یافته و برای نیل به حقایق (Truth) نهفته در واقعیات(Reality) ، قواعد و قوانین معینی را از عوامل درهم تنیده آن رویداد کشف نماید وبه راز درونی موضوع مورد مطالعه اش پی ببرد. در این مسیر سعی او این است که ابتدا فرصتهای را بر اساس عقل واستدلال و قابلیت رد (ابطال پذیری) مشخص نماید و مطابق آن دادههای مختلف را جمع آوری و طبقه بندی نموده و با تجریه و تحلیل دادهها و آزمون علمی و تجربی، روابط بین متغیرها را مورد ارزیابی قرار دهد.
از آنجا که در روش علمی، قضایا کمی میشوند، لذا اساس قابلیت اندازه‌گیری در بسیاری از مجموعه روشهای علمی بر ریاضیات، آمار، اقتصاد سنجی و دیگرشیوههای منطقی سنجش و کمی نمودن استوار است. بررسی و تجزیه و تحلیل به روش فوق، به نظر من بزرگترین کشف علمی در طول تاریخ بشری است و تمامی پیشرفتها و دستاوردهای علمی- فنی زاییده آن است، این شیوه فکری و روش حل مسائل، مختص مسائل علوم طبیعی نیست و امروزه در بسیاری از علوم انسانی متداول است. خلق نگرش های جدید و رسیدن به پویایی علمی و عملی ضمن اینکه نیازمند بهره گیری از روشهای نوین علمی است، به مکانیزمهای قوی تصمیم گیری نیز احتیاج دارد، ساز وکارهایی که خود برخاسته از پژوهشهای هدفمند علمی و کارآمد باشد. در بسیاری از کشورهای عقب‌مانده، نه تنها تعامل مؤثر بین مطالعات علمی و مکانیزمهای تصمیم گیری وجود ندارد، بلکه بعضاً تصمیمات، مانع تحقیقات علمی یا گمراهی آن میشود. این ضعف در کلیه ای سطوح و ردههای تصمیم ساز کشور وجود دارد و باعث تصمیم گیریهای شتابزده، تک سبب بینانه، فاقد پشتوانه کارشناسی و پژوهشی و گاهی متکی بر تأثیرگذاری آراء افراد و جناحهای ذی نفوذ اتخاذ میگردد. به نظر میرسد در کشور ما مقتضیات نظام تصمیم گیری در دوران جنگ و نابسامانیها، تدریجاً عاداتی را برای مدیران و تصمیم گیران به وجود آورده است که در شرایط حاضر که مقتضیات مذکور مرتفع گردیده است، مدیریت و نظام تصمیم‌گیری دست‌خوش این عادات هستند.
لذا فصلنامه مذکور که حاصل تلاش اساتید و دانشجویان که هم با اصول و روش شناسی علمی آشنا می‌باشند و هم کاستیهای نظام تصمیم گیری را در کشور به خوبی درک کردند، سعی کرده است قدمی ولو اندک در جهت تخفیف این مشکلات از یک سو و پژوهش‌محور شدن نظام تصمیم‌گیری در کشور بردارد. بدینوسیله از همه اندیشمندان و صاحبان فکر دعوت بعمل میآورم که مطالب و یادداشتهای علمی خود را به فصلنامه ارسال کرده تا با استفاده از تجربیات و دانش این عزیزان بر غنامندی این فصلنامه هر روز افزوده شود
نوت: شما میتوانید دستورالعمل های نگارش علمی و نسخه کامل فصل نامه کاتب را از آدرس های زیر دریافت نمایید.
